De patiënt zelf kan klagen over een zwaartegevoel, jeuk en oedeem van de benen. Naast deze ongemakken zijn de grote hoeveelheid exsudaat en soms onaangename geur van het ulcus hinderlijk voor de patiënt.

Pijn behoort vaak tot de klachten en wordt geregeld miskend. Pijn is ook een belangrijke parameter binnen de diagnosestelling. Bij een veneus ulcus vermindert de pijn bij het hoogleggen van de benen terwijl de pijn bij arterieel lijden net zal toenemen (test van Buerger, figuur 13) (1). Een toename van de pijn kan ook wijzen op het ontstaan van een infectie of een contactallergie. Wanneer pijn optreedt na het toepassen van compressietherapie, kan dit wijzen op een ulcus met veneuze alsook arteriële oorsprong en is verder onderzoek aangewezen.

Het veneus ulcus is meestal gelokaliseerd op of rond de mediale enkel en in het gebied tussen de enkel en het begin van de kuitspier. Het visuele beeld kan erg variëren. Het gaat meestal om een grillig afgelijnde, sterk exsuderende oppervlakkige wonde. Het wondbed bevat fibrineus beslag en/of granulatieweefsel.

Figuur 13