Belangrijk hierbij is dat de wondbehandeling op zich ondergeschikt is aan de behandeling van de verhoogde veneuze druk. Bij een veneus ulcus wordt er zelden of nooit majeure zwarte necrose gezien. Daarom is er zelden nood aan complexe debrideringstechnieken.

Mogelijke bijkomende specifieke wondbehandelingen bij een veneus ulcus

Onderstaand worden een aantal mogelijke therapieën vermeld waar er echter tot op heden nog onvoldoende evidentie voor bestaat  bij een veneus ulcus (2, 4, 7):

• Elektromagnetische therapie
• Hyperbare zuurstof therapie
• Lasertherapie en infraroodtherapie
• Ultrasound therapie
• Lymfedrainage

Het weefsel in het wondbed en de hoeveelheid exsudaat bepalen in belangrijke mate de keuze van het verband. Behandeling van het onderliggende probleem, door onder andere het toepassen van compressietherapie (zie volgend hoofdstuk), is echter primordiaal op de lokale wondbehandeling. Wanneer klinische tekenen van infectie voorkomen, kan aangeraden worden de lokale wondbehandeling aan te passen. Eczeem is een veelvoorkomend probleem bij veneuze ulcera. Nat eczeem wordt door middel van vochtige omslagen opgedroogd. Bij droog eczeem kan worden geopteerd voor het aanbrengen van een pH-neutrale vochtinbrengende crème. Lokale corticosteroïden worden zo mogelijk vermeden.

Voor de keuze in wondbehandeling wordt verwezen naar het Wondzorgalgoritme.

Voor de principes van lokale wondzorg wordt verwezen naar het hoofdstuk Lokale wondbehandeling.